istanbul kaçamağı...

uzun süredir bir o yana bir bu yana sürekli koşturmaca içindeydim. cuma günü bu koşturmacaya son verdim! staj bitti, iş başvurularımdan geri dönüp de görüşmeye çağıran da olmadı (bu pek de iyi bişe değil aslında ama neyse:) ) bu boşluğu değerlendirip istanbula kaçtım, aslında uzun zamandır haftasonları hep istanbuldaydım ama yeni evin telaşı nedeniyle bir rahat nefes alamıyorduk. bu sefer öyle olmadı... cumadan beri dingin bir haldeyiz.

bu dinliği değerlenirerek mutfağa daldım:) düşündüm de uzun zamandır yeni birşeyler yapmıyordum.. şu an hala ocakta ya da dolapta olan yemeklerin tarifleri akşam bu sayfada :)

mutfakta oyalanırken düşündüm bir yandan da ne istiyorum ben diye. çorluda kalmak isterken istanbula dönmek zorundaydım bu fikre alışmak o kadar zordu ki, tam alışmıştım. iş imkanlarının tamamen çorluda olduğunu fark edince bu sefer çorluda kalmak fikri yordu beni. yeni ev, yeni ev arkadaşları, yeni iş ortamı...

kararsız, bıkkın ve bezgin bir haldeyim. iş görüşmelerinden eli boş dönmek, o görüşmelerde cins cins insanlara derdini anlatmak, çorludakilere kızmak, kırılmak, istanbula dönmek hevesi, istanbuldaki yaşamın zorlukları..

1 ağustosta geri dönülemez bir şekilde karar vermiş olmak zorundayım. çorluysa çorlu; istanbulsa istanbul... bir ay sonrasını merak ediyorum; diplomalı işsiz kervanında mıyım yoksa çalışanlar kervanında mıyım :)